Diyafram kası, göğüs boşluğunu karın boşluğundan ayıran bir kas olarak tanımlanmaktadır. Göğüs boşluğunun alt kısmını tamamen kaplayan diyafram, şekil itibariyle yassı ve çizgili kas türünde bir kastır. Diyaframa bazen karın kası da denilmektedir. Kas-kiriş karışımı olan diyafram, göğüs kafesine bağlanır. Solunumda önemli bir rol oynamaktadır ve işleyişi beynin iki diyafram siniri aracılığıyla gerçekleşmektedir.

Soluk alındığında, ilk olarak kaburgalar arası kaslar ve diyafram kası kasılmaktadır. Bu durumda göğüs boşluğu ve akciğerler genişler, akciğerlerdeki hava basıncı düşer ve oksijen alveollere kadar ulaşır. Soluk verme sırasında ise kaburgalar arası kaslar ve diyafram kası gevşer. Göğüs boşluğu ve akciğerler daralır ve bu durum alveollerdeki karbondioksitin dışarı atılmasına yardımcı olur.

Diyafram, üç delikli bir yapıya sahiptir ve yemek borusuna, aortaya ve alt ana toplardamara açılmaktadır. Diyafram nefes aldığımızda kasılarak düzleşir, nefes verdiğimizde ise gevşeyerek kubbe şeklini alır. Pek çoğumuz doğru nefes alamamakta ve sadece ağzımızdan nefes alıp vermekteyiz. Bu yanlış bir davranış olup anatomik rahatsızlıklara yol açabilir.

Oysa, kendimizi kasmadan, durarak, karnımızı dışarı doğru genişleterek ve göğsümüzü nefesle doldurarak yani diyaframı da kullanarak nefes almak en doğru nefes alma biçimi olacaktır. Yanlış şekilde nefes almak, diyafram kasının gücünü kaybetmesine ve potansiyelinin azalmasına sebep olabilir. Ortalama bir yetişkin dakikada 14 kere nefes alıp vermektedir, bu da 24 saatte yaklaşık 20,160 kez nefes alıp verdiğimiz anlamına gelmektedir.

Göğsün üst kısmından akciğerleri zorlayarak nefes alıp vermek, enerjiyi verimli kullanmak adına sıkıntılı durumlar yaratabilir. Normal şartlarda akciğerler tam kapasitede çalışmaz. Bu durumda bir nefes almada 500cc ya da 700cc civarında hava akciğerlere dolmaktadır. Diyafram kası, omurga kasları ve boyun kasları tam anlamıyla çalıştığında, 2500cc-3000cc hava dolar; bu da akciğerlerin alabileceği en yüksek hava miktarıdır.

Diyafram kası, aşağı yukarı kasılıp gevşeyerek göğüs boşluğunun hacmini değiştirmektedir. Bu sayede akciğerlere hava girişi ve çıkışı kolaylaşmaktadır. Ayrıca, göğüs kasları kasılıp gevşeyerek, kaburgaların açılıp kapanmasını ve akciğerlere havanın daha kolay girip çıkmasını sağlamaktadır.

Diyafram aşağıya doğru çekildiğinde, göğüs kasları kasıldığı için kaburgalar yukarı kalkarak göğüs boşluğunun hacmini genişletmektedir. Bu durumda akciğerlere hava dolar ve soluk alınır. Diyafram yukarı doğru şişkin hale geldiğinde ise kaburgalar yukarı doğru hareket ettiren kaslar gevşemiş durumdadır. Bu gevşemişlik hali göğsün hacmini küçültür ve bu durumda dışarı hava verilmektedir.

Doğru nefes almak, sadece diyaframı değil, aynı zamanda karın kaslarını ve göğüs kaslarını da kullanmayı gerektirir. Bu, daha fazla oksijenin akciğerlere girmesini sağlar ve vücudun enerjiyi daha verimli kullanmasına yardımcı olur. Aşağıda doğru nefes alma teknikleri verilmiştir:

Doğru nefes alma tekniklerini uygulamak, diyaframın gücünü artırır ve genel sağlığınızı olumlu yönde etkiler.